Rozpraszam się – co robić?

Wszystkim zdarza się rozproszenie podczas medytacji, nawet ludziom medytującym od wielu lat. Także nie martw się, jesteś w dobrym towarzystwie!

Gdy chcesz stworzyć piękny ogród, na początku wpadną ci w oko chwasty, który musisz powyrywać. Niech cię więc nie zraża niekończący się natłok banałów w twoim umyśle – pomyśl, że tylko, kiedy widzisz dokładnie, co się dzieje, możesz coś na to zaradzić. Pamiętaj też, że włożona teraz w umysł praca, przyniesie ci szczęście w przyszłości.

Naprawdę przywodzi to na myśl zachwaszczony ogród, który przypadł ci w spadku. Udawanie, że chwastów nie ma, nic nie pomoże, a zatem musisz coś z nimi zrobić. Gdyby to był ogród, to najprostszym rozwiązaniem byłoby wynająć kogoś, żeby je powyrywał. W przypadku umysłu nie możesz sobie jednak pozwolić na taki luksus. A jeśli pozostawisz go sobie samopas, to sprawy przybiorą jeszcze gorszy obrót. Musisz więc samemu wziąć się jak najszybciej za odchwaszczanie swojego umysłu.

Jeśli wiecznie rozpraszająca się uwaga doprowadzi cię na skraj frustracji, pamiętaj, że, w momencie, kiedy to dostrzegasz, otwiera się przed tobą wybór – możesz wybrać cierpliwość i łagodnie się z sobą obejść. Wściekając się albo popadając w czarną rozpacz nic nie wskórasz.

Zrelaksuj się wobec tego i cierpliwie wyrywaj chwastek po chwastku.