Definicja Medytacji Mantry

Mówi się, że słowo mantra pierwotnie znaczyło „ta, która chroni umysł”.

W medytacji Buddyjskiej można używać wielu przedmiotów jako obiektów koncentracji – „obrońców umysłu”. Oddechu używa się w anapanasati (świadomość oddychania), odczucia chodzenia używa się w medytacji chodzonej, emocji używa się jako punktu koncentracji w metta bhavanie (rozwijanie miłującej dobroci), a wzrokowych obrazów w wizualizacji. Mantry są dźwiękami – słowami lub frazami – których używa się jako obiektów koncentracji.

Dźwięki można recytować głośno lub mogą one być słyszalne tylko wewnętrznie. Mantry mogą być związane z poszczególnymi historycznymi lub archetypowymi postaciami, ale nie muszą. Na przykład, są mantry związane z historycznym Buddhą (Om muni muni maha muni Siakjamuni swaha), jak i mityczną postacią Awalokiteśwary (Om mani padme hum). Mantra Pradżniaparamity (Gate gate paragate parasamgate bodhi swaha) związana jest z oświeconą postacią, ale także ze zbiorem tekstów znanych jako Sutry Doskonałej Mądrości (Pradżniaparamita). Mantra Om shanti shanti shanti (Om pokój pokój pokój), o ile wiem, nie jest związana z jakąś szczególną postacią, a palijska fraza Sabbe Satta Sukhi Hontu (Oby wszystkie istoty były szczęśliwe) recytowana jest jako mantra, nie będąc utożsamianą z żadną z poszczególnych postaci.